vrijdag 17 oktober 2014

Vrijdag 17 oktober 2014: Bijna weekend!

Om 6u15 worden we, zoals elke dag, gewekt door het gezang van de zusters.   Je went er snel aan, al moet ik toegeven dat ik toch liever door andere muziek gewekt word.   Net zoals gisteren beginnen we om half acht aan onze ‘boekenclub’.  Maar je merkt dat het einde van de week nadert. De energie en de feedback is al wat minder…
Nadien trekken Liesbeth, Lien en ik het ziekenhuis in om de wondzorg nog wat te observeren.   De verbandtechnieken zijn over het algemeen vrij goed, al zijn er nog wel wat verbeteringen mogelijk bij het gebruik van ons wondzorgprotocol.  Na een bezoek aan de privékliniek ga ik naar de afdeling pediatrie, waar het weer ontzettend druk is.  Er liggen weer heel veel kinderen.  De wonden die we tegenkomen zijn niet van de minsten... 
Zo tref ik een kind aan dat wonden heeft opgelopen door een foute gips.  Nadien is dit kindje verschillende maanden verzorgd in een lokaal 'centre de santé', maar helaas niet op de beste manier.  Gevolg is een enorme infectie van het heupgewricht... de details wil ik je besparen.. Jammer genoeg zien we dit hier vaak..

De rest van de dag is eigenlijk best wel saai... administratie..! We hebben deze week heel wat informatie verzameld. We proberen deze te bundelen in een verslag, ter voorbereiding van de missie van Prof. De Witte en Mieke Florquin. Zij komen ons vervoegen vanaf zondag. De verslaggeving moet gebeuren in 't Frans want ook onze Congolese collega's moeten het kunnen volgen. Volgende week zullen we dan vooral werken rond 'management en samenwerking'.
We kunnen deze namiddag dan ook besluiten dat we een heel leerrijke week hadden.  
Zoals ik al eerder aangegeven hen, is het dit keer een heel andere missie. We zien nu echt wel in dat we te vaak -met heel veel goede bedoelingen- dingen implementeren zonder voldoende rekening te houden met cultuur, manier van werken, opleiding of ervaring.   Het is heel belangrijk dat je eerst goed nadenkt voor je iets naar hier brengt of invoert... Indien het niet gedragen wordt, kom je-ondanks goede intenties - niet tot  het gewenst resultaat... Maar is dit niet overal zo?...

Terwijl ik de tekst schrijf voor deze blog, probeer ik al meer dan een uur om het mailtje met het weekverslag door te sturen naar België.  Geduld is hier echt wel een 'schone deugd'. Ik denk soms dat postduiven nog sneller zouden werken dan het internet. 

Moe maar tevreden sluiten we onze eerste werkweek af.  We kijken al uit naar morgen: een uitstap naar de watervallen van Nzongo.

Fijn weekend!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten