De eerste werkweek zit er voor mij op. De week is zeer snel voorbij gevlogen... Maar de vermoeidheid is ook duidelijk te voelen. Ik heb me net even een uurtje op mijn bed gelegd en het heeft deugd gedaan!
Vandaag ben ik de werkdag gestart met opleiding voor de verpleegkundigen in mijn beste Frans, wat al bij al nog goed lukte. Het lokaal zat goed vol en ze waren zeer geïnteresseerd. Er kwamen zelfs heel wat vragen achteraf. Ook zuster Nicole was aanwezig en zij heeft mijn duidelijke boodschap om het protocol te volgen volledig mee ondersteund. Na de opleiding kwamen er direct een aantal verpleegkundigen op me af met de vraag om enkele wonden te komen bekijken vandaag. Mijn buikgevoel na de les - deze keer zonder diarree - was in ieder geval goed. Ik hoop dat ze volgende week op deze manier verder gaan en gebruik maken van mijn coaching indien nodig. Het heeft immers geen zin dat ik alles voor hen doe. Ze moeten zelf het belang inzien van de goede verbandzorg en het vooral doen! Ondertussen heb ik ook een nieuwe bijnaam gekregen nl. 'le monsieur de miel'. Blijkbaar heeft de honingzalf hier toch wel wat indruk gemaakt... En ook Prof Dewever bevestigt dat sinds hij hier geweest is twee jaar geleden, de wondzorg enorm verbeterd is. In ieder geval leuk om horen dat mijn inspanningen toch renderen...
Na de les heb ik vandaag nog verschillende nieuwe kleine, maar ook grotere wonden gezien in de 'clinique', hier het priveziekenhuis voor de iets beter gestelden. Ik heb de verpleegkundigen nog eens getoond hoe ze een wonde grondig moeten reinigen en hen echt het verschil laten zien. Hopelijk kan de honingzalf nu ook beter zijn werk doen zodat we volgende week wat resultaten kunnen tonen. Nadien ben ik nog naar de materniteit geweest, waar ik enkele wonden verzorgd heb agv een keizersnede. Het is ongelooflijk, maar het zijn nog allemaal zeer jonge meisjes. Ik schat een jaar of 14, 15, eigenlijk zelf nog kinderen met al een kleine baby. Er is zelfs een moedertje van 18 met ondertussen al haar derde kind!
Nadien maak ik nog mijn gebruikelijke ronde langs de andere afdelingen, maar hier verloopt alles vlot. De voormiddag is zoals gewoonlijk weer veel te kort. Na de middag hou ik het vandaag rustig. Na mijn siesta doe ik mijn gewoonlijke boekhouding: wondfoto's sorteren, mijn verslag aanvullen en vandaag mijn blog wat vroeger schrijven. Verder probeer ik nog wat te werken aan het registratiedocument zodat we hier volgende week ook mee kunnen starten.
Voila, moe maar voldaan sluit ik de werkweek af. Gonda en Prof Dewever zijn wel nog even bezig in OKa. Een van de zusters wil van de gelegenheid gebruik maken om zich even te laten opereren van haar liesbreuk. Maar voor mij staat het weekend net als voor jullie voor de deur, al moeten we morgenavond wel nog les geven. Wat we voor de rest gaan doen, weet ik nog niet. Maar even op adem komen zal in ieder geval deugd doen.
Een fijn weekend gewenst vanuit het zonnige Kisantu (ca 30°C)
Kris
Geen opmerkingen:
Een reactie posten