Aangezien de trein hier 's morgens zeer traag op gang komt, vertrek ik vandaag pas om 8u naar het ziekenhuis. Terwijl ik via spoedgevallen het ziekenhuis binnenga, maak ik maar even van de gelegenheid gebruik om te observeren of er al wat veranderingen zijn na het bezoek van Jef, de collega van spoedgevallen die enkele missies geleden hier was. En ik moet toegeven, ze maken ondertussen al gebruik van een registratiedocument om de parameters op te registreren. Tot voor kort werd er immers niets genoteerd van de patiënten... Vervolgens spring ik nog even bij Toussaint - de apotheker- binnen om hem het aangepaste recept van de carrelzalf te geven.
Om half negen kan ik gelukkig al terecht op de 'medecine interne' bij zuster Cecilia. Ze heeft een diabetespatiënt met enkele wonden die ik even moet bekijken. Al bij al valt het wel mee, propere operatiewonden die eigenlijk terug kunnen gesloten worden. Maar hier duurt dat soms wat lang, dus roep ik er even Prof Dewever bij die hem direct plant voor operatie. Zo snel kan het dus ook gaan...
Gezien de afdeling chirurgie ondertussen weer nog niet is opgestart, begin ik mijn wondtour maar op orthopedie. Ik help mee met een tiental patiënten te verzorgen met allerlei chirurgische wonden, enkele zwaar geïnfecteerde - lees etterende - wonden, maar gelukkig ook een heel deel wonden die goed aan het genezen zijn. Terwijl Prof Dewever me komt vragen of ik zaterdag ook les wil geven, roep ik hem maar tegelijkertijd bij de patiënt met de wonde op de voet die ik gisteren reeds gezien heb. Ook deze patiënt wordt gepland voor huidgreffen wat zijn wondhelingstijd makkelijk 3 tot 4x kan versnellen. Hopelijk kan hen dit tot nieuwe ideeën brengen.
Vervolgens passeer ik toch nog even op chirurgie, al is het maar om te bekijken hoe ze daar ondertussen met de wondzorg bezig zijn. En ik moet toegeven dat ze hier zeker goed bezig zijn. Over het algemeen wordt het wondprotocol hier goed gevolgd, al wordt er af en toe weer duchtig omgesprongen met antibiotica, hier Kibadi genoemd, een of ander specifiek mengsel. Al zitten de assitenten ook wel veel tussen voor dit overmatig gebruik. Blijkbaar wordt hen dit zo aangeleerd in Kinshasa... Ondanks het feit dat ze volgens hen geen speciale wonden hebben, krijg ik toch wel wat voorgeschoteld gaande van grote weke delen letsels op de arm, afgehakte vingers, oncologische wonden en als kers op de taart nog een wonde van een halve thorax en nek groot. Hulp is dus zeker welkom, net als enkele adviezen. De voormiddag vliegt op deze manier dan ook weer zeer snel om.
En dat is het moeilijke van mijn werk hier, nl dat de grote klemtoon op de voormiddag ligt. Al biedt dit wel wat mogelijkheden om in de namiddag aan andere dingen te werken. Zo ook vandaag... Na de middag heb ik eerst een gesprek gehad met Soeur Nicole, de 'Koen Balcaen of directie nursing van Kisantu'. Ik bespreek met haar enkele mogelijke verbeterpunten en bekijk met haar hoe dit best wordt opgenomen. En ze vat direct de koe bij de horens. Een van mijn bemerkingen was immer de orde en netheid van de verbandkarren op orthopedie, wat een grote ramp is. Er wordt direct met 4 personen gepoetst en alles uitgemest, niet alleen de verbandkarren maar ook het onderzoekslokaal zelf. En er worden twee propere verbandkarren samengesteld om morgen goed te starten. We zullen zien... Ik laat hen rustig verder poetsen en keer terug naar de zusters waar ik afgesproken heb met Jean-Marie om de inhoud van de container eens te inspecteren. De container is meer dan een jaar geleden gearriveerd, maar tot vandaag wordt er nog vanalles in gestockeerd: bedden, matrassen, nachtkastjes, zeep en alcoholdispensers, ... te veel om op te noemen. Bekijken wat we al kunnen laten installeren in het ziekenhuis...
Gezien Prof Dewever voorlopig nog geen druk programma heeft -door de missie van de klompvoeten die afgelopen drie weken is hier geweest, moeten er eerst nog wat andere operaties worden ingehaald - spreek ik met hem en Jean-Marie af om de bron te gaan inspecteren. Afgelopen jaar zijn hier heel wat werken gebeurd mede dankzij Lumos en de bedoeling is om dit toch wat mee op te volgen. Het is er een drukte van kinderen die er zich aan het wassen zijn, maar de bron zelf wordt vrij proper gehouden. Ondertussen is het half vijf en besluiten we nog even de plaatselijke gerestaureerde basiliek te bezoeken en om onze dag helemaal goed af te sluiten drinken we nog iets fris op een zeer plaatselijk 'terrasje' iets verderop aan het ziekenhuis.
Al bij al dus een boeiende zonnige dag. Nu nog wat eten en dan beginnen aan onze dagelijkse afwas. Drie mannen onder toezicht van Gonda en de zusters....
Tot morgen!
Kris
Geen opmerkingen:
Een reactie posten