Kisantu, 12 februari 2012 20u

Vandaag een rustig dagje gehouden. Ontbeten om 8u. Normaal zouden we dan om 9u30 vertrekken naar Mbanza Ngungu, een stadje een 30km verderop.  Maar zoals gewoonlijk is Complet te laat.  Complet is de chauffeur van de zusters. Hier zelf met de auto rijden is immers veel te gevaarlijk. Zeker als er een accident gebeurt. Ook al ben je niet in fout, hier ben je dat als blanke dus altijd.  Het is ook goed om weten dat je hier best wel ‘vluchtmisdrijf’ pleegt bij een ongeval, anders kan het zijn dat ze je linchen…  Redenen genoeg dus om een zwarte chauffeur te hebben.

Na een preek van zuster Wevine aan complet kunnen we om 10u15 vertrekken naar Mbanza Ngungu. Complet doet met ons een hele toer en laat ons van alle leuke plaatsen zien. Wat opvalt is dat hier wel veel mooiere en grotere huizen staan.

We bezoeken er o.a. een ander ziekenhuis, een rangeerstation met verroeste treinen en we brengen zelfs een klein bezoekje aan de gevangenis. Hier kan dat, meestal met behulp van wat geld. Corruptie is er hier alom en zeker bij de politie. De gevangenis valt eigenlijk nog wel mee.  Ontsnappen is hier volgens mij niet zo moeilijk:  de muren zijn allesbehalve hoog, enkel buiten zitten enkele politiemannen met geweren die waarschijnlijk weinig problemen hebben om te schieten.  Maar volgens de gevangenisdirecteur hebben de gevangenen het hier niet zo slecht.  Foto’s nemen is natuurlijk absoluut uit den boze…

Als we om 13u terug aankomen bij de zusters staat de traditionele kip-friet gereed. En dat smaakt!  De bedoeling is eigenlijk dat we in de namiddag ook nog iets gaan bezoeken, maar aangezien het momenteel al 30° in de schaduw is, besluiten we maar wat te siësten en het kalm aan te doen. Blijkbaar is het voor de meesten onder ons nodig.  Na de siesta maak ik met Gonda nog een wandeling door de village, altijd een leuke belevenis. Veel bekijks, honderd keer bonjour zeggen, en vooral ‘het leven zoals het is’ zien.  We gaan nog iets drinken in een plaatselijk caféetje en keren voor de donker toch maar terug.

Nu is het nog even gezellig samen zitten op het terras en ons terug klaar maken voor een nieuwe werkweek.

Tot morgen,

Kris