Voila, de eerste werkdag zit erop. Vanmorgen om 6u30 begonnen met een frisse douche (warm water is er niet), nadien om 7u ontbijt en om 7u30 naar de viering. De rest van de dag is één grote ontdekkingstocht. Ik ben eerst meegelopen met Jan (orthopedisch chirurg), Gonda (ervaren congo verpleegkundige, door de congolezen ook ‘mama Gonda’ genoemd) en Zuster Veronique, een Congolese zuster in opleiding voor chirurgie. Ze heeft ons nog een korte rondleiding gegeven en wat meer toelichting gegeven over hoe ze werken, dingen doen (of niet doen). Vervolgens zijn we met een patiëntentoer begonnen op orthopedie, waar al snel enkele fraaie wonden naar boven kwamen. De volgende twee uren heb ik me dus al snel kunnen bezighouden met vooral de observatie van de wondzorg. Ik heb vandaag reeds verschillende zeer ernstige wonden gezien. Wat de zorg betreft, waren er veel goede dingen, maar helaas is er ook nog veel werk aan de winkel. Handhygiëne blijft bijvoorbeeld voor velen één grote catastrofe. Voor ik het wist was het dan ook al snel 12u, tijd om te gaan eten bij de zusters. Bloemkolen die we zelf hadden meegebracht met patatten en gebraad.
Gezien de klemtoon van de wondzorg in de voormiddag ligt, heb ik in de namiddag even de tijd genomen om alles al eens op een rijtje te zetten. Verder heb ik ook contact gehad met de apotheker. Ik wil namelijk zo snel mogelijk enkele zalven hebben zodat ik deze kan beginnen uittesten. We hebben voor hem verschillende recepten vertaald en morgen breng ik hem ook de nodige producten zodat hij aan de slag kan. Dr Makiadi, de hoofdarts, heeft me gelukkig al de goedkeuring gegeven om mijn gang te gaan zodat we hopelijk snel aan de slag kunnen. Maar eerst is het de bedoeling dat ik morgen op de chirurgische afdeling nog ga observeren.
Verder heb ik deze namiddag met Jan en Gonda enkele artsen leren gipsen. Dit hadden ze blijkbaar nog nooit gedaan… Nadien zijn we in het oka gaan kijken of alles klaar was voor de operaties van morgen, maar zoals verwacht was er nog wat werk aan de winkel. Verschillende materialen waren nog niet gesteriliseerd, of niet geïnstalleerd… Maar het zal wel in orde komen, we zullen alleen moeten zien wanneer.
Tijdens het avondeten meldde Zuster Marie-Louise dat er op spoedgevallen net een jongen was binnengebracht met een open beenbreuk. Gezien dit best toch zo spoedig mogelijk verzorgd zou worden, heeft Jan voorgesteld om hem vandaag nog te opereren, samen met Dr Makiadi. Ik betwijfel of dit hier vaak gebeurd, maar om 21u zijn we dus nog begonnen aan een operatie bij deze jongeman. Een unieke ervaring en kans om veel bij te leren. Voor mij was het de eerste keer dat ik een externe fixator heb zien plaatsen. Een groot geluk voor deze jongen dat wij net hier waren. Anders had het waarschijnlijk enkele dagen (of weken ) geduurd eer hij behandeld was geweest. Om 23u is uiteindelijk de operatie afgelopen. Moe maar voldaan keren we terug naar de zusters om nog even iets te drinken. Ik neem nog even de tijd om mijn ‘dagboek’ te schrijven vooraleer ik mijn bed in kruip. Morgen zal het immers terug vroeg dag zijn. Om 6u weerklinken immers weer de kerkgezangen. Tijd om even te gaan joggen…
Slaapwel
Kris
Geen opmerkingen:
Een reactie posten